Yoga lifestyle in Coatepec

Ik heb altijd al vrijwilligerswerk willen doen! Eindelijk had ik dan een project gevonden waar ik mijn hart en ziel in kon stoppen. Ik vond een Amerikaanse vrouw met Indiase achtergrond die woonachtig is in Mexico. Waarom Mexico en waarom heeft zij hulp nodig? Om het even kort te houden maak ik even een korte samenvatting. Shayla, kreeg een paar jaren terug een infectie die haar bijna het leven kostte. Dit was een fout van het ziekenhuis, maar het resultaat was dat ze serieuze schade aan haar brein en zenuwen heeft opgelopen. De verzekering dekte financieel niet genoeg om haar revalidatie spoedig en goed te laten verlopen, dus besloten zij en haar man naar Mexico te gaan. Daar leek alles beter te gaan, maar het noodlot sloeg weer toe toen haar man plotseling overleed aan hen herseninfarct. Ze stond er dus alleen voor, niet in staat om te lopen en een normaal leven te lijden. Daarom besloot zij zich bij een vrijwilligerswerk website aan te melden voor hulp en daar reageerden veel mensen op, waaronder ik dus!

Shayla kwam net terug van een onderzoek dat plaatsvond in Amerika. Zij was samen met haar zus en ik kon meteen flink aan de slag, want op de zaterdag is het organische markt dag! Dat betekent rolstoel inladen, Shayla naar taxi begeleiden, een taxi aanhouden en alle kratten en tassen inladen. Ook haar schattige hondje Choco gaat altijd mee. Op de markt weet iedereen wie Shayla is en hulp kwam vanuit alle hoeken. Dit is niet alleen aardig bedoeld. Shayla koopt het gros van de waren op. Een boel sla, kale (boerenkool), bananen en andere lekkernijen. Nadat de laatste gesprekken zijn gevoerd kunnen wij de boel in een nieuwe taxi inladen en eenmaal thuis de boel voorbereiden. Dit duurt een paar uur, maar het houdt de sla een week goed! Veel keukenwerk dus! Daarna begint het koken en andere zaken die moeten gebeuren. Elke zaterdag verloopt de dag op deze manier, want alleen op deze dag is er een markt.

Een normale doordeweekse dag is wat rustiger. Ik begin meestal rond 8 uur, want dan rent Choco fanatiek naar boven om mij naar buiten te sleuren. Choco is ook al een tijdje ziek en moet 4 maal daags zijn natuurlijke medicijn in zijn bek geïnjecteerd krijgen. Geen makkelijke opgave, want het is zeewater en dat drinken honden nou eenmaal niet graag. Het moet hem helpen met zijn constipatie, vooralsnog na 3 weken weinig succes. De laatste weken bereid ik dan onze ochtend smoothie. Deze bestaat na mijn inmenging uit passievrucht, mango's, bananen, chia, ananas en vers geperste sinaasappelsap. Ik kan je vertellen dat dit geweldig smaakt! Meestal maak ik ook wat groene thee, voor wij aan onze Yoga beginnen. De smoothie verdwijnt tot die tijd in de koelkast.

Ik had zelf nog geen ervaring met yoga, maar inmiddels heb ik al een yogamat gekocht en ben ik helemaal verknocht aan de oefeningen. Shayla had de eerste weken nog aardig wat ondersteuning nodig en bepaalde oefeningen waren onmogelijk voor haar. Maar inmiddels is zij in staat veel van de oefeningen zelf te doen. Onze dagelijkse sessies helpen haar enorm, wat mij bijzonder goed stemt. Daarbij heb ik haar ook aan de TRX geholpen, maar die is helaas kapot gegaan. Zelf geniet en leer ik een boel. Ik blijk in staat tot poses die ik nooit dat te kunnen. Op het begin leek het allemaal vast erg knullig en mijn god wat doen die hamstring rek oefeningen pijn! Maar door het elke dag te doen blijken wij tot veel in staat en daardoor hebben wij een hoop plezier.

Na onze yoga sessie is het dan eindelijk tijd voor onze smoothie. Een beloning na deze sessies. Als de zon schijnt pak ik altijd even wat zonneschijn en na een douche kan ik naar de markt om ons fruit op peil te houden. Daarbij leeft Choco op een luxe dieet van kip en rund. Beestje krijgt beter eten dan de meeste mensen. Choco vergezeld mij altijd op deze uitstapjes en iedereen kent het hondje. Choco, Choco en nog meer Choco. Een lokale beroemdheid, geliefd door allen. Het hondje is echter niet zo lief voor andere honden. Zo heeft hij de neiging om naar een slapende hond toe te lopen en vlakbij de oren van deze arme honden keihard te gaan blaffen. Ook heb ik al met hem meegemaakt dat hij bij mensen de voortuin inliep en besloot daar zijn nummer twee te laten. Daarbij krijgt hij rond middernacht altijd een enorme energierush en besluit Shayla te terroriseren. Ik sluit altijd mijn deur.

Na mijn markt bezoekje, kan ik thuis meteen weer aan de slag voor smoothie nummer twee. Deze bestaan meestal uit groenten. Wederom lekker gezond. Kort daarna kunnen wij aan het avondeten beginnen. Shayla kan veel bepaalde dingen niet zelf doen en daardoor sta ik constant in de keuken als een sous-chef. De vrouw houdt van goed eten en daar hou ik ook van. Al het eten is vegetarisch en dat bevalt mij prima. Als Shayla het op haar heupen krijgt komen er ook allerlei andere lekkernijen uit de oven. Waaronder brownies, chocolate fudge en chocolate chip cookies. Choco zou ook wel een hapje willen maar ironisch genoeg mag een hondje geen chocola. Zelfs niet met de naam Choco.

Als het laat is kijken wij soms samen een serie of een film en anders gaan wij onze eigen gang. Meestal lig ik vroeg op bed, het is behoorlijk veeleisend om de hele dag paraat te staan. Het komt al regelmatig voor dat ik tussen 2 en 4 een dutje neem. Daarbij probeer ik ook nog mijn Spaans te bestuderen, wat hier wat beter lukt dan elders. In Coatepec is ook een boekwinkel dichtbij waar de boeken gratis zijn! Daardoor heb ik al twee Engelstalige klassiekers verslonden, respectievelijk Lord of the Flies en To Kill a Mockingbird.

De activiteiten verschillen per dag en ik heb weinig tijd om de omgeving te verkennen. Het stadscentrum heb ik inmiddels wel gezien, maar in buurt zijn een veel watervallen. Een van deze dagen kon ik op pad voor een paar uur. Helaas waren 15 mensen bezig om stenen uit de rivier te halen. Op een Mexicaans tempo wel te verstaan. Beetje teleurstellend, maar best mooi. Casa Shayla ligt aan de voet van een berg die een prachtig uitzicht op de omgeving bied. Tenminste, als het weer het toelaat. Toen ik Coatepec binnenkwam zag ik in de verte een een berg met witte top, blijkbaar de hoogste berg van Mexico. Deze heb ik helaas sinds toen niet meer gezien. In en rondom Coatepec stikt het van de vlinders. Zij komen in alle kleuren en maten evenals de initiële vorm die zij hanteren. Ik heb nog nooit zoveel verschillende en aparte rupsen gezien. Harig, geel, klein of groot, Coatepec heeft ze! Daarbij heb ik ook al een kever gezien ter grootte van mijn vuist. Gekke beestenboel dus!

Er zijn een hoop mensen die op bezoek komen. Vooral oude Amerikanen vinden het fijn om hier lekker te genieten van hun pensioen. Daarbij zijn er ook een Europeanen, maar die zijn meestal wat jonger en kwamen voor de liefde deze kant uit. In de meeste gevallen geen langdurende liefde, maar wel kinderen. Ook de schoonmaakster/allrounder Marga is een dagelijks gezelschap. Weliswaar een stil persoon, maar zonder haar was het allemaal nog wat moeilijker voor Shayla en nog meer werk voor mij.

De dagelijkse bijzonderheden zijn ook vermakelijk. Een cowboy op zijn ezel of paard is geen vreemd verschijnsel. Soms komen ze uit de bergen om hun waren aan de man te brengen. Net een Mexicaanse western, maar dan sinaasappelen in plaats van geweren.

De honden hier zijn buitensporig lawaaiig. De hele nacht blaffen ze door en niemand die er wat aan doet. Overigens is geluidsoverlast überhaupt een probleem hier. Rond middernacht hoor je auto's, bussen, vrachtwagens, jankende babie's en luide muziek. Ik kom over het algemeen gelukkig wel tot mijn slaap.

Het leven hier is dus zo slecht niet. Het is een gezond bestaan en dagelijkse verzorging van Shayla omvat veel dingen die ik leuk vind om te doen.