It's up to you, New York!

Man, wat ben ik enthousiast! Het was tijd om een hap te nemen uit The Big Apple, oftwel New York. Met goede moed vertrok ik uit Boston. De hele reis had ik het al helemaal in mijn hoofd ingebeeld: De skyline van New York, de hoge gebouwen en de eeuwig brandende lampen. Ik bedoel maar, het is de 'city that never sleeps'. Mijn ipod stond al klaar om Frank Sinatra's eerbetoon aan de stad te laten horen! It's up to you New York, New York! Helaas ging de binnenkomst een beetje aan mij voorbij. Het feit dat wij Manhattan binnenreden was mij zelfs compleet ontgaan. Voor ik het wist reed de bus door Harlem, nog steeds een beruchte wijk, maar nooit meer wat het was voorheen. Het liedje Hypnotise van Biggie Smalls leek ineens meer gepast. Desalniettemin was het een lekker gevoel, voor ik het wist was ik al geintegreerd in deze melting pot en pakte ik de metro naar de couchsurfer die in het hartje van Manhattan woonde. Appeltje eitje!

Dag een begon zoals het moest beginnen. Lekker rondstruinen door Manhattan en wij zien wel waar we belanden. Het oost, west, noord en zuid gevoel was echter nergens te bekennen en ik moest al snel naar een kaart grijpen. Daar loopt ie dan, Yan Kees van Toerist door de straten van Manhattan met zijn kaart. Al gauw kwam ik dan Chinese straatnamen tegen. Chinatown was bereikt. Lekker toeristisch gebied, waar geen Engels gehoord wordt in mijlen en verre behalve dan die verdwaalde toeristen met hun kaarten en camera's. Verder downtown zag ik al gauw het 9/11 memorial en de nieuwe WTC torens opdoemen en ik had mijn portie Azie wel weer even gehad. Rond dit terrein waren maar liefst 3000 bouwvakkers aan het werk en dat merkte je aan het straatbeeld. De fluoriserende hesjes domineren de omgeving, al zijn de bouwvakkers wel lekker rustig hier. Om het 9/11 memorial binnen te komen moet je door een hele vliegveld procedure gaan. Ik mocht nog net mijn onderbroek aanhouden. De beloning was echter groot, want die Amerikanen weten wel wat herdenken is. Op de plek waar de Twin Towers stonden, lagen nu twee grote watervallen. Deze werden weer omringd door bomen en de nieuwe WTC torens die prachtig in de lucht opgaan door de reflecterende ramen. Als iemand ooit nog is een poging waagt, zullen ze in ieder geval meer moeite hebben de torens te vinden. Een ander indrukwekkend gebied is Wall Street. Ik was vooral blij dat ik hier was, omdat ik eindelijk een wc had gevonden in een museum. Lastig hoor sightseeing, het is niet zo dat je zo'n draagbare pispot mee kan nemen. Het aantal joden in dit gebied nam ook aanzienlijk toe, kan geen toeval zijn.

Het meest fijne aan New York zijn de vele verschillende foodstands die overal in de stad aanwezig zijn. Hoe vaak ik wel niet als laatste optie gekozen heb voor een snelle hotdog met ketchup en mosterd. Heerlijk slecht voor je, maar beter dan honger hebben. Daarbij kon ik lekker meerollen op de stereotype Newyorker. Een andere stereotype aangaande Newyorkers is mij vooralsnog een raadsel, want de mensen hier zijn alles behalve onbeschoft of kortaf. Regelmatig, mede door mijn kaart, kwamen mensen naar mij toe om mij de richting aan te geven. Ze zouden nog met je meelopen ook, dus deze stereotypering schrap ik van de lijst. Ook dat de stad onveilig kan zijn, vertel mij waar? Misschien in Harlem en Central Park in de avond, maar wat heb je dan daar te zoeken. Nee, mijn ervaringen zijn heel anders dusver. Een stereotype dat echter wel waar is betreft de Amerikaanse geografische kennis. Al meerdere malen heb ik moet uitleggen dat Dutchland geen land is, en nee Amsterdam is een stad geen land. Echt waar mensen, er zit een land vast aan Amsterdam. Dit verhaal wordt vervolgd zo gauw ik klaar ben met Texas.

De sirenes zijn meer dan aanwezig in de stad. Het akelige geluid galmt ook nog is lekker, door de hoge gebouwen. Gelukkig zijn er ook een boel straatmuzikanten die de zaak een beetje opfleuren. De metro is altijd gezellig. Een heleboel mensen praten in zichzelf, wat altijd al een spektakel is en daarbij heb je ook nog jonge muzikanten die soms ineens de metro binnenwandelen en zich expressief uitten. Maar dat dan wel allemaal voor geld, ik bedoel het is wel Amerika.

Fietsen hier is ook een ervaring op zich. Met mijn couchsurfer Andre fietsten wij de hele dag door de stad. Meerdere malen vreesde ik voor mijn leven en dit is niet geheel onterecht. Meerdere witte fietsen die verspreid staan door de stad markeren het overlijden van een der onzen. Desondanks gingen deze twee durfals dwars door downtown Manhattan, over de Brooklyn Bridge en weer terug over de Manhattan Bridge. Mijn kont moest het echter ontzien op een gegeven moment, maar wat een rit. Central park is een geweldige plek om te joggen en te fietsen. Daarbij zat het weer ook mee, lekker 25 graden met een koel briesje. Jaloers? Dat is ook de bedoeling! De dag ervoor hadden wij na een zware stapavond wel zin om even op het gras te liggen in Central Park. Beetje mooie meiden kijken en dergelijke, maar na even de ogen gesloten te hebben waren wij ineens omringt door een heleboel homo's. Dat is waar ook, het is een park! Terug naar die avond. Die kwam voort uit een heerlijke dag op het strand en Coney Island. Ja, het is echt waar. Het was lekker weer op Brighton beach en wij vermaakten ons dusdanig dat dit geweldige gevoel werd voortgezet in een geweldig avondje stappen. Misschien kwam het door onze euforie na een reuzenrad rit en een botsautootjes sessie op de kermis. Eerlijk is eerlijk, het water was behoorlijk koud.

Uiteindelijk werden Casa Andre ook nog uitgebreid met twee Russische meiden. Dat kwam goed uit, want deze konden mij vergezellen op de Ellis Island & Statue of Liberty tour. Leuk standbeeld overigens. Het museum was meer naar mijn smaak, niet dat ik zo'n museum fan ben, maar de geschiedenis van migratie naar New York en Amerika werd buitengewoon leuk tentoongesteld. Voor diegenen die het niet weten, het gros van de Europese immigranten kwam eerst aan op Ellis Island. Daar werden zij gekeurd als een stel koeien en het meerdendeel van deze arme zielen had het geluk om in het beste land van de wereld te wonen. Niet mijn woorden, maar overtuigend lijkt me. Wij weten allemaal dat China het beste land in de wereld is. Een ander museum waar ik van kon genieten was het Natural History Museum. Helaas was dit de enige regenachtige dag, dus die konden wij lekker binnen besteden. Mij ging het voornamelijk om de dinosaurus fossielen. Mijn liefde voor onze reptielachtige vrienden is nooit echt verdwenen. Het donatie systeem is mij nog steeds vreemd. Vraag een prijs of vraag niks. Een redelijke suggestie voor donatie was volgens deze mevrouw rond de $58,00. Deze keer niet, ik reis op budget. Leuk museum en zo goedkoop ook.

Time's square is ook een beleving op zich. Een overwelmende hoeveelheid lampen blindeert je haast. Daarbij staan er een hele grote groep grapjassen daar om je ergens naar binnen te lokken. Zo vond een afro-Amerikaan het leuk dat ik met een afro-Amerikaanse op straat liep. Exacte woorden; ' I like this interracial thing you got going on, go make some more Obama's.' Ik moest wel lachen, maar nam zijn woorden maar voor lief. Nog meer gekke gebeurtenissen die dag? Jazeker, ik zag hoe een filmcrew bezig was om Sesamstraat te filmen en een vrouw die gewoon topless door straten van New York struinde. Elke dag is gewoon een belevenis in deze stad. Dan heb ik het nog niet eens gehad over het Rockefeller center, the Empire State Building of the High Line. De mogelijkheden in deze stad zijn eindeloos. Je hebt dan ook 5 steden in een. Het was dan ook elke dag genieten op het dakterras van Andre, die zijn hammock elke dag daar had hangen. Lekker luieren en genieten van de skyline van the Empire City met een $1,00 pizzapunt en een Budweizer biertje. Deze appel smaakt naar meer.