Montreal part two: the return of the Dutchie

Met een carpool keerden wij terug naar de grote stad. Ik had geen lekker gevoel bij de couchsurfer in Montreal dus kon ik couchsurfen bij Roodkapje. Oma was er niet en de grote boze wolf hing aan de muur van een Inuit stam ergens in het noorden. Roodkapje woonde in een villa ergens op de heuvels van de stad.

Grote Jordy de Backpacker trad binnen in huize Roodkapje nadat hij huisje open u had geroepen en zijn mond viel open van verbazing. Dit huis was niet van marsepein, maar glansde van welvaart. Jordy de Backpacker aanschouwde rijkdom die de gemiddelde reiziger niet zou zien. Roodkapje was blijkbaar ook Joods, iets wat de Grimm broeders uit de sprookjes hebben gelaten. Marieke de Lange gaf hem een rondleiding door het huis en in de kelder vonden zij een home-cinema! De bank waarop men lag om de films te bekijken kan niet anders als magisch beschreven worden. Wanneer de kont zich op de bank zet, is het net als in een lekker zacht bed. In de hal bevond zich een piano o zo fraai en die kon zelf spelen de geluiden van Beethoven en Vivaldi. Boven in kamer van oma bevond zich een jacuzzi om lekker in de bubbels te verdwijnen. Jordy de Backpacker had niet verwacht in deze luxe te kunnen bivakeren. Wat kon hij hier nou van leren? Niet zoveel en dat hoeft ook niet, als je er maar even goed van geniet.

Het was ook wel lekker om mijn teleurstelling aangaande Barcelona te verwerken in een jacuzzi. Desalniettemin was het een geweldige ervaring om in een Amerikaansachtig sportcafe te wedstrijden te bekijken. Drie dagen achtereen kroop ik achter de bar in het sportcafe en beleefde de wedstrijd met wildvreemden. De Canadese hockeyfans moesten maar even wachten, voetbal gaat voor!

Na dit luxeavontuurtje verkaste ik naar de McGill ghetto. Dit is een gebied rondom de Universiteit van McGill dat alleen bewoond wordt door studenten. Je kan je voorstellen dat dit een zware inbreuk is op de gezondheid. Op deze manier kon ik lekker deel uitmaken van het studentenleven in Montreal. Ideaalbeeld beleven van een studentenleven, check! Natuurlijk hadden wij ook nog koninginnendag te vieren. Alle Nederlanders verzamelen!! Wij werden nog vergezeld door een heleboel andere nationaliteiten die mochten meedelen in de feestvreugde, helaas sloeg de sfeer hier niet echt aan en beelde ik mij af en toe even in dat ik op een boot zat aan de Amsterdamse grachten. Desondanks was de kater de dag erna memorabel en die voelde precies hetzelfde aan zoals in het thuisfront.

Een andere boeiende ervaring was Earth Day. Zoals ik al eerder heb vermeld hebben de Quebecois ziel. Ze zetten zich volledig in voor een betere wereld, respectwaardig! Er waren 250.000 mensen op de been in Montreal om steun te betuigen aan de studentenprotesten en om te protesteren tegen het mileubeleid van de huidige regering. Het doodknuppelen van 400.000 onschuldige babyzeehondjes staat bijvoorbeeld op het programma, maar ook de bouw van een snelweg door het woongebied van de Inuitstammen in het Noorden maakt onderdeel uit van de regeringsplannen. De Inuit hebben twee maanden naar het zuiden gelopen om Earth Day op tijd te bereiken en hun zegje te doen. Los van de kou was het ook leuk vanwege de muziek en de kostuums. Smurfen, tovenaars en elanden liepen door de straten in een leuke vorm van protest.

Mijn tijd in Canada zit er officieel op. Het is tijd om door te gaan, tijd voor the USA.